Co to będzie, co to będzie? …”
Ostatni tydzień października to czas, kiedy często myślimy o zmarłych. Podczas zajęć języka polskiego uczniowie klasy VII i VIII czytali II część „Dziadów” Adama Mickiewicza. To najlepszy utwór oddający atmosferę tego czasu, dlatego też uczniowie klasy VII i VIII na lekcji języka polskiego zapoznali się z dramatem romantycznym opisującym starosłowiański obrzęd. Wcielili się m.in. w rolę Guślarza, Starca, chóru, duchów Józia i Rózi, Widma Złego Pana, pasterki Zosi oraz pozostałych uczestników obrzędu. Dzięki temu tekst ożył, a uczniowie mogli lepiej wczuć się w nastrój tajemniczego rytuału. Czytaniu towarzyszyła atmosfera skupienia – w sali zostało zgaszone światło, by oddać nastrój zaduszkowej nocy. Pozostał jedynie blask świec i adekwatne dekoracje. Po przeczytaniu uczniowie zastanawiali się, czego uczą historie przywoływanych duchów. Wspólnie doszli do wniosku, że utwór niesie uniwersalne przesłanie o potrzebie dobra, empatii i pamięci o zmarłych.